Pages

۱۳۹۰ شهریور ۵, شنبه

وضعیت پناهندگان ایرانی در ترکیه تاسفبار میباشد من نامه ای از سوی دوستان دریافت نموده ام واقعا خیلی دلخراش کننده میباشد

وضعیت پناهندگان ایرانی در ترکیه تاسفبار میباشد من نامه ای از سوی دوستان دریافت نموده ام واقعا خیلی دلخراش کننده میباشد

گرسنگی از شاخ آفریقا تا کوشک ترکیه

گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه


 

گرسنگی از شاخ آفریقا تا کوشک ترکیه

گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه(قسمت اول

)


گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه
این گزارش در دو بخش تهیه شده است....
قسمت اول

نکته : تمامی حقوق مادی ومعنوی این گزارش حقوق بشری متعلق به خبرنگاران پناهجو (انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه) است. درج و انعکاس این گزارش توسط سازمان های حقوق بشری در سراسر گیتی نه تنها بلامانع بلکه ضروری است.

کمیسیاریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد که آوازه ی آن در سراسر گیتی پیچیده است و امروزه هر خردسالی در هر نقطه ای از جهان با وظایف این سازمان آشنا است، هر ساله با ارایه ی یک سری آمار و ارقام مدام به توصیف کردن مشکلات جامعه ی پناهجویی در سرتاسر جهان می پردازد. گاهی جهت گیری های قاطعانه ای انجام می دهد و گاهی هم مسایل را بسیار عادی قلمداد می کند. گاهی دردهای پناهجویان جهان را یک فاجعه ی جهانی به شمار می آورد و گاهی هم سیاستهای خود را تغییر می دهد و به شیوه ای دیگر این مسایل را مورد ارزیابی قرار می دهد. به عبارت دیگر در بیشتر موارد با بازی کردن آمار و ارقام و اظهارات گوناگون سعی می کند، رسانه های جهان را تحت تاثیر قرار دهد. از سوی دیگر رییس بخش همگانی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (پل اپیگل) مدام به جامعه ی جهانی هشدار می دهد که پناهجویان کشورهای افریقایی مانند سومالی واتیوپی در خطر جدی هستند و باید فعالیتهای بیشتری را برای کمک به پناهجویان افریقایی در راس امور قرار داد. اما روند طولانی رسیدگی به پرونده پناهجویان بیانگر آن است که بسیاری از این هشدارها در حد شعار است وهنوز بسیاری از پناهجویان افریقایی از جمله پناهجویان سومالیایی در اسفناکترین شرایط زیستی، روزگار خود را سپری می کنند و این نشانگر آن است که کمیسیاریای عالی در عرصه ی عمل در بسیاری از موارد از تعهدات خود سرباز می زند کشور ترکیه یکی از کشورهای پناهنده پذیر است که حجم عظیمی از متواریان افریقایی به این کشور پناه می آورند تا دولت ترکیه و کمیساریای عالی سازمان ملل در خاک این کشور از حقوق انسانی و قانونی آنها حمایت کند. متاسفانه در عرصه عمل چه کمیساریای عالی و چه دولت ترکیه از تعهدات خود سرباز زده اند. شکواییه های بسیار پناهجویان سومالی چه از دولت ترکیه و چه کمیساریای عالی خود نشانه چنین ضعفی می باشد.

(انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه) این بار مرزها را می شکند و علاوه بر وظیفه خود که همانا رسانه ای کردن معضلات پناهجویان ایرانی وافغانی بوده، با توجه به نگاه حقوق بشرانه خود، قلم خبرنگاران فعال خود را به سمت پناهجویان افریقایی در ترکیه به نگارش در می آورد تا به تصویر کشیدن دردهای پناهجویان سومالیایی به جامعه ی جهانی و سازمانهای حقوق بشری، نشان دهد که چه اندازه دولت ترکیه نسبت به وظایف خود در برابر جامعه ی پناهجویی بی مسولیت بوده و کمیسیاریای عالی سازمان ملل در آنکارا تا چه اندازه در برابر تعهدات خود سهل انگاری نموده و به تعبیر دیگر با عمر و سرنوشت پناهجویان بازی می کند

پناهجویان افریقایی از جمله پناهجویان سومالی که به دلایل متعدد ناچار می شوند،فوج فوج وگروه گروه خاک افریقا را ترک کنند و خود را به کشورهای دیگر برسانند تا شاید مامنی پیدا کرده و از حقوق انسانی بهره مند شوند، در بسیاری از موارد چنین رویایی را به باد می سپارند. چرا که بسیاری از آنان در نیمه ی راه، جان خود را از شدت گرسنگی و بیماری از دست می دهند ویا زمانی که به کشوری چون ترکیه می رسند تمامی رویاهایشان نقش برآب می شود.
ترکیه یکی از کشورهایی است که هر ساله میزبان تعداد بسیار زیادی از پناهجویان افریقایی است. متاسفانه هر ساله آمارهای وحشتناکی به دست آژانس های خبری درباره ی وضعیت اسفناک این گونه پناهجویان در ترکیه می رسد که این آمارها حاکی از آن است که باید تلاشهای بیشتری را برای کمک به این پناهجویان انجام داد.

(کوتاهیه ) یکی از شهرهای ترکیه است که تعداد زیادی از پناهجویان افریقایی را در خود جای داده است . دولت ترکیه با دریافت مبالغ هنگفتی از سازمان ملل متحد وهمچنین سازمانهای حقوق بشری نه تنها هیچ تلاشی را برای کمک به این پناهجویان انجام نداده بلکه با دریافت پول خاک روز به روز این پناهجویان را تحت فشارهای مالی دیگری قرار می دهد. این در حالی است که در آن سوی کمترین امکانات بهداشتی و درمانی در اختیار پناهجویان سومالیایی قرار نمی گیرد که همین امر سبب شده تا تعداد بی شماری از کودکان سومالی (در خاک ترکیه) هنوز در مرداب سوتغذیه به سر ببرند و مادران آنها هم به دلیل عدم تغذیه درست نتوانند به کودکان خود شیر کافی بدهند.
در بسیاری از مناطق مسکونی این شهر که دولت ترکیه هزینه ی آن را تقبل کرده است، کمترین امکانات اولیه برای پناهجو وجود ندارد.(هتل کوشک ) یکی از هتلهای پناهجویی برای پناهجویان سومالیایی است که به عقیده ی برخی از پناهجویان ساکن در آن بیشتر از آن که به یک هتل پناهجویی شباهت داشته باشد به (زندان ابوالغریب ) درکشورعراق شباهت دارد . با این تفاوت که در زندان ابوالغریب حداقل برای زندانیان اکسیژن کافی وجود داشت اما در این گونه هتلها اکسیژن کافی وجود نداشته و در واقع پناهجویان علاوه بر بیماری سوء تغذیه و ناراحتی های گوارشی در این هتل غیراستاندارد به بیماریهای تنفسی هم دچار می شوند
.
در این هتل دهها خانواده ی سومالیایی زندگی می کنند (و اگر گزاف نگفته باشیم دهها خانواده پر جمعیت که در هم فشرده شده اند!!!) اتاقهای 2در 3 که تختخواب های زوار بیشترین فضای اتاق را پر کرده است. بوی تعفن سرتاسر هتل را گرفته است و انواع و اقسام بوهای شیمیایی در این هتل به مشام می رسد که یادآور کلاسهای علمی آزمایشگاههای شیمی در دانشگاه است . شرایط غیراستاندارد این هتل ،به گونه ای است که هر گونه بیماری امکان شیوع در آن وجود دارد که خطرش بیشتر گریبان کودکان زیر 5 سال سومالیایی را می گیرد .زیرا هم از لحاظ جسمی بسیار ضعیف و دچار سوءتغذیه هستند و هم به آنها رسیدگی کافی نمی شود. سازمان ملل به گونه ای حقوق کودکان را به کلی به دست فراموشی سپرده است و دولت ترکیه هم تا حالا نتوانسته است مطابق با ادعاهایش چیزی را در عمل ثابت کند. به همین روی هم موضع گیری ناشفاف دولت ترکیه وهم بی مسولیت کمیسیاریای عالی در خاک این کشور بدان جا ختم شده که تنها وتنها زمانی حاضر به کمکهای پزشکی به این پناهجویان هستند که صرفا بیماریهای جدی مانند ایست قلبی یا سکته ی مغزی و یا ناراحتی شدید کلیوی و مواردی از این دست جان پناهجو را تهدید کند. در این صورت خود را موظف به رسیدگی آن می داند به غیر از این، پناهجو با هر وضعیتی که باشد، باید خود به هر شکل و شیوه ای که بوده، مخارج بیماری و زندگی اش را تامین کند.
سرویس بهداشتی در این هتل دقیقا مانند زندان های جمهوری اسلامی ایران است. نه صابون و نه حتی دستمال توالتی برای نظافت. (طرح توالتهای این هتل مانند توالتهای 80 سال پیش است و کمتر روستایی یافت می شود که امروزه در سده ی 21 از اینگونه توالتها استفاده کنند) که البته چون مردم افریقا به گونه ای با این بدبختی ها بزرگ شده اند برای آنان بسیار عادی بوده و رنج چنین بی عدالتی هایی را کمتر لمس می کنند. 

حسین یک مسلمان افراطی است که برای درمان دردش به آیات قرآن متوسل می شود. و می گوید: من درهنگام درد وبیماری تنها وتنها با توسل به آیه های قران تسکین می یابم.
اتاق حسین در بخش همکف این هتل است و تنها 2 متر با توالت این هتل فاصله دارد. بوی تعفن این توالت عرصه را بر هر انسانی تنگ می کند. بدون شک این فضای غیر استاندارد ناقل هزاران بیماری برای پناهجویانی چون حسین است
محمد جوان 20 ساله ی دیگری است که در این هتل زندگی می کند. وی درباره ی وضعیت پناهجویی خود می گوید: یکی از مسایلی که مرا بسیار آزار می دهد، سوء استفاده رسانه ای از مردم افریقا در رسانه های جهان است. وی در ادامه همین بحث با صدای حزن انگیزی می گوید
هر روز در سالن انتظارهتل کوشک از طریق کانال های (سی ان ان ) و (بی بی سی ) و (الجزیره) هم در اخبار انگلیسی وهم در اخبار عربی می بینیم و می شنویم که تا چه اندازه ای مردم افریقا در فشار هستند و مشاهده می کنیم که جناب آقای (بان کی مون) دبیر کل سازمان ملل در باره وضعیت خاص سومالی به جامعه ی جهانی هشدار می دهد. اینک به گونه ای ما تنها ابزاری هستیم تا بازار اخبار و گزارشهای رسانه ها داغ تر شود.در عرصه ی عمل، این رسانه ها و شخص آقای بان کی مون چه کاری برای ما انجام داده اند تا ما پژواک آن را در ترکیه یا حداقل در شهر کوتاهیه ی این کشور و یا در این هتل کوچک ببینیم؟
 آیا رییس دولت ایالت متحده ی آمریکا (باراک اوباما) که ما باورمان این است که از قلب ملت افریقا برخاسته است از عمق فاجعه ی ما پناهجویان بی دفاع در کشور ترکیه خبر دارد؟ بگذارید صادقانه بگویم اینجانب به این باور رسیده ام که رییس جمهور دولت آمریکا نمی خواهد تاثیر رو به تغییری بر وضعیت ما پناهجویان داشته باشد. وقتی که ایالت متحده ی امریکا بیش از هر کشوری در برابر جامعه ی جهانی و فجایع آن مسوول است. و وقتی پیش از رسیدگی به اوضاع پناهجویانی چون ما قبل از" بان کی مون" نظر آقای "اوباما " پرسیده می شود. از همه ی اینها مهمتر، زمانی که با نفوذترین رسانه در سرتاسر جهان رسانه های ایالت متحده ی امریکا است . چگونه است که راه حلی برای حل مشکل ما پیدا نشده است؟ حال من از شما می پرسم، ایا آقای اوباما نمی تواند در برابر کانالهای جهانی امریکا و دیگر کشورها تنها با چند جمله ی کوتاه، و صد البته با تحکم به دولت ترکیه هشدار دهد که چرا با سرنوشت این پناهجویان بی دفاع بازی می کند ؟ آیا حرف اوباما برای دولت ترکیه اعتباری ندارد؟همه ی ما می دانیم که مقر اصلی و مرکزی سازمان ملل در نیویورک است و این شهر در کشوری واقع شده است که باراک اوباما رییس دولت آن است . بنابراین قطعا کارکنان ومقامات ارشد کمیسیاریای عالی سازمان ملل در انکارا از رییس جمهور امریکا حساب می برند. نباید این را هم فراموش کنیم که مقامات بلند پایه ی این سازمان در ترکیه اکثرا آمریکایی هستند. بنابراین سکوت باراک اوباما در برابر ظلمهایی که به ما پناهجویان می شود به هیچ وجه قابل قبول نیست و من به عنوان یک جوان بی پناه سومالیایی که به هیچ وجه از عملکرد دولت ترکیه و نیز کمیسیاریای عالی سازمان ملل راضی نیستم، از شخص اوباما و باز هم تاکید می کنم شخص اوباما می خواهم که برای کمک به ما پناهجویان بی دفاع اقدامات فوری و جدی انجام دهد..

«انور» یکی دیگر از پناهجویان دراین هتل وهم اتاق حسین است.او اهل کشور (یمن) است اما اصالتا افریقایی است و با هواپیما از یمن به ترکیه فرار می کند.وی در باره مشکلات خود می گوید:
 کشورهای حوزه ی خلیج ومنطقه هم مشکلات خاص خود را دارد. بدون تردید امکان یک زندگی آزاد با باورهای آزاد در آن وجود ندارد؛ وگرنه کدام انسان آزادی میهن خود را رها می کند و خود را در مرداب پناهجویی می اندازد که نمی دانیم سرنوشتمان به کدام ناکجا اباد کشیده می شود...
ادامه دارد....
تهیه و تنظیم: خبرنگار پناهجو سیروان عنایتی
جهت کمک رسانی به این پناهجویان لطفا با روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه تماس حاصل کنید

 





 

گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه(قسمت دوم 

)


گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه
این گزارش در دو بخش تهیه شده است....
قسمت دوم
نکته : تمامی حقوق مادی ومعنوی این گزارش حقوق بشری متعلق به خبرنگاران پناهجو (انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه) است. درج و انعکاس این گزارش توسط سازمان های حقوق بشری در سراسر گیتی نه تنها بلامانع بلکه ضروری است.
گرسنگی از شاخ آفریقا تا کوشک ترکیه

گزارشی درباره وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه(قسمت دوم)

پناهجویان افریقایی از جمله پناهجویان سومالی که به دلایل متعدد ناچار می شوند،فوج فوج وگروه گروه خاک افریقا را ترک کنند و خود را به کشورهای دیگر برسانند تا شاید مامنی پیدا کرده و از حقوق انسانی بهره مند شوند، در بسیاری از موارد چنین رویایی را به باد می سپارند. چرا که بسیاری از آنان در نیمه ی راه، جان خود را از شدت گرسنگی و بیماری از دست می دهند ویا زمانی که به کشوری چون ترکیه می رسند تمامی رویاهایشان نقش برآب می شود.

(کوتاهیه ) یکی از شهرهای ترکیه است که تعداد زیادی از پناهجویان افریقایی را در خود جای داده است . دولت ترکیه با دریافت مبالغ هنگفتی از سازمان ملل متحد وهمچنین سازمانهای حقوق بشری نه تنها هیچ تلاشی را برای کمک به این پناهجویان انجام نداده بلکه با دریافت پول خاک روز به روز این پناهجویان را تحت فشارهای مالی دیگری قرار می دهد. این در حالی است که در آن سوی کمترین امکانات بهداشتی و درمانی در اختیار پناهجویان سومالیایی قرار نمی گیرد که همین امر سبب شده تا تعداد بی شماری از کودکان سومالی (در خاک ترکیه) هنوز در مرداب سوتغذیه به سر ببرند و مادران آنها هم به دلیل عدم تغذیه درست نتوانند به کودکان خود شیر کافی بدهند.
احمد پناهجوی بخت برگشته ی دیگری از کشور سومالیا است و معتقد است که از چاله به چاه افتاده است. از قحطی و گرسنگی افریقا گریخته و وارد سرزمینی شده که انسانیت حتی برای سازمانی چون کمیسیاریای عالی در آن بسیار کمرنگ شده است. احمد با صدایی اعتراض آمیز خاطر نشان می کند:
سومالیا و بیابانهای افریقا حداقل یک مزیت داشت. چرا که انسان می تواند در صحرای خشک آزادانه گردش کند و هیچ دیواری در برابرش ساخته نشده است؛ اما هتل کوشک تمامی آزادی فردی را از ما پناهجویان افریقایی گرفته است و بیشتر از آن که شبیه به یک هتل استاندارد پناهجویی باشد به زندان ابوالغریب در کشور عراق شباهت دارد، با این تفاوت که در ابوالغریب زندانیان سیاسی توسط عاملین صدام حسین شکنجه ی فیزیکی می شدند، اما در این هتل به جای شکنجه ی جسمانی، عمر و جوانی و هستی ما توسط کم کاریهای مسولین کمیساریای عالی به ورطه ی نابودی کشیده می شود!
احمد با صدایی رساتر از قبل می گوید :من به عنوان یک پناهجوی افریقایی که از قلب کشور
فقیر سومالیا به ترکیه و کمیساریای عالی پناه آورده ام، از سه چیز متنفرم، نخست؛ بی توجهی کمیساریای عالی سازمان ملل. دوم؛ رفتارهای غیرانسانی مسولان این سازمان در قبال ما پناهجویان افریقایی. سوم؛ از ساختمان منفور کمیساریای عالی که چهار دیواری اش با چند لایه سیم خاردار پوشیده شده است و ورودی اش همیشه به روی ما بسته است.دکتر "محمد محمدی" دکترای آمار و فعال در امور پناهندگی در این رابطه به خبرنگار" انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه" می گوید: اینجانب همراستا با دیگر همکارانم تحقیقات گسترده ای در رابطه با مشکلات پناهجویان انجام داده ایم .تمامی پناهجویان به صورت عام و پناهجویان افریقایی به صورت خاص (به ویژه پناهجویان سومالی ) به گونه ای از کم کاریها و سهل انگاریهای کمیسیاریای عالی در آنکارا شاکی و گله مند هستند. اما اگر بخواهیم گسترده تر به مشکلات پناهجویان افریقا نگاهی بیندازیم؛ گزارشهای آماری از آژانس پناهندگان سازمان ملل می تواند بسیاری از نکات مبهم را برای ما روشن سازد. مطابق گزارشهای این آژانس جهانی، آمار مرگ و میر پناهندگان سومالی که به اردوگاهها می رسند 15 برابر میزان معمول است و بیشترین میزان مرگ و میر مربوط به کودکان زیر 5 سال است.
دکتر محمدی در باره ی وضعیت اسفناک پناهندگان سومالی در افریقا می گوید: سازمان ملل اعلام کرده که در دو منطقه ی جنوب سومالی که 3/7میلیون گرسنه وجود دارد به صورت رسمی در آن جا خشکسالی اعلام شده است و همیشه تعداد زیادی از مردم سومالی وادار می شوند به (کنیا) شمال این کشور بگریزند. البته پیش از این به خاطر جنگهای قبیله ای وعشیره ای و حضور گروههای تندرو این فرار صورت می گرفت؛ اما امروزه مشکلات قحطی و سو تغذیه موجب می شود تا مردم سومالی فرار را بر قرار ترجیح دهند و راه آواره گی را در پیش بگیرند.
محمدی در ادامه اضافه می کند : (ولری اموس) هماهنگ کننده ی امداد اضطراری که منصوب به دبیر کل سازمان ملل متحد است، طبق آمار ارایه شده به گزارشگران بیان داشته : حدود 12.4 ملیون نفر در کشورهای (کنیا) و(اتیوپی ) و(سومالی ) و(جیبوتی) به شدت نیازمند کمک فوری هستند و شرایط هم روز به روز وخیم تر می شود.
وی به نقل از اموس می گوید: در حال حاضر به 1/4 میلیارد دلار برای نجات جان انسانها نیاز فوری احساس می شود.....
..........................
حال که تا این اندازه از عمق فاجعه در باره ی مردم سومالیا و گرسنگی و فقر در میان کودکان افریقا آن هم از زبان گزارشگران خود سازمان ملل اطلاع یافتیم؛ چرا کمیساریای عالی سازمان ملل در رسیدگی به چنین اموری کوتاهی کرده و هیچ سازمان دیگری به طور مستقل وارد این مقوله نمی شد؟!!!آیا کمیساریای عالی سازمان ملل نمی دانند که آژانس های رسمی این سازمان از احتمال مرگ یک میلیون کودک سومالیایی از شدت گرسنگی خبر داده اند؟
آیا این سازمان اطلاع ندارد که مطابق با آمارهای مرکزی همین سازمان حدود 12میلیون نفر در منطقه شاخ افریقا با خطر گرسنگی و سوء تغذیه روبه رو هستند؟آیا آگاهی ندارند که حتی خبرگزاری آلمان از ژورهانسبورگ گزارش می دهد که در ارودگاه آوراگان دادات مجتمعی که چهار برابر بیش از ظرفیت آن آواره در آن جای داده شده، میزبان چهارصد انسان بی پناه است و با کمال تاسف شاهد افزایش وحشتناک نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال از 1/2 به ازای هر هزار کودک به 1/8 در برخی مناطق رسیده است؟
که این فشردگی جغرافیایی و عدم وجود فضای استاندارد موجب مرگ صدها و هزاران کودک بی گناه می شود؟
خبرنگاران پناهجوی انجمن صنفی حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه که از قلب جامعه ی پناهجویی تشکیل شده و مطابق با آرمان خود که همانا رسانه ای کردن مشکلات جامعه پناهجویی است؛ خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحد؛جناب اقای "بان کی مون" درباره چنین فاجعه ای هشدار می دهند...که:
دفتر کمیسیاریای عالی پناهندگان سازمان ملل واقع در آنکارا با ارایه اسناد ومدارکی که در این گزارش بیان شده، در قبال جان پناهجویان بی توجه بوده و سهل انگاری کارکنان این سازمان سبب به خطر افتادن جان بسیاری از کودکان افریقایی شده است. عدم رسیدگی کارکنان این سازمان در خصوص پرونده پناهجویان افریقایی بارها و بارها فجایای غیرقابل جبرانی به همراه داشته است. چنان چه جان بسیاری از پناهجویان سومالیایی به ویژه کودکان سومالیایی در حین پروسه ی رسیدگی به پرونده پناهندگی آنان به خطر افتاده و بارها و بارها شاهد مرگ و میر کودکانی هستیم که از شاخ افریقا پیکر نیمه جان خود را به ترکیه رسانده و در ترکیه برای همیشه حیات خود را از دست داده اند. پناهجویان افریقایی پناه آورده به کمیساریای عالی نه تنها مشکلی از مشکلات آنان حل نشده بلکه علاوه بر بیماری سوءتغذیه که با آن دست و پنجه نرم می کردند امروزه به انواع و اقسام بیماریهایی عفونی،پوستی و گوراشی  مبتلا شده اند. نگاهی گذرا به هتل کوشک (ترکیه_کوتاهیه) و کنترل اتاقها وسیستم تهویه ی هوا و سرویسهای بهداشتی و ... سندی قابل قبول است که از تمامی فعالین حقوق بشری درخواست می کنیم که این هتل را مورد بازدید خود قرار داده و برای چنین معضلی چاره ای بیاندیشند...
با نهایت تشکر
خبرنگاران پناهجو(انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه)

تهیه و تنظیم: خبرنگار پناهجو سیروان عنایتی
جهت کمک رسانی به این پناهجویان لطفا با روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه تماس حاصل کنید


ba salam

in yek gozareshe hoqoqe bashary ast
enteshare  an baraye  tamame saythaye jahan ham azad va  hata  zaroory ast.
hotel koshk mehvare aslie gozaresh ast hatman photoye hotel dar ebteda qarar dahid. 

2 kodaki ke dar aghoshe man(sirwan Enayati = khabar negare panahjoo)  hastand fateme va qader ahle afriqa hastand va dochare soe taghzie hastand.
pesare lebas  sepid ahle yaman ast (anwar)
pesare lebas siah hosein ast  ahle somali ke yek goni poshte sare ost.4 pesare digar dar salone hotel koshk neshasteand ke dar gozaresh be anha eshare shode ast.
dar zemn 4 photo ham alave bar photohaye khodam be matlab ezafe kardeam 2taye anha az  gorsnegie africa 2 taye anha ham az  hoshdare obama  va bi tafavotie  bankey mon.
lotfan tamame photoha  ra  be zibayee dar beyne matne gozaresh taqsim konid.
faramoosh nashavad ke gozaresh tolani va khaste konande mishavad be hamin jahat tosie mishavad  dar 2 bakhshe poshte sare ham  montasher konid yeki pas az digary.
bayad dolate nashafaf va by masooliate torkie ra tahta feshar qarar dahim.
man aknon dar 100 metrye hotel koshk hastam
shomare telefone man dar torkie kotahie
eradatmande panahjooyane jahan :sirwan Enayati
matne gozaresh be sharhe zir ast (taze tarin karhaye anjoman dar torkie);


lotfan photoha ra ham montasher konid

ba tashakor
انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه

 درج و انعکاس این گزارش توسط سازمان های حقوق بشری در سراسر گیتی نه تنها بلامانع بلکه ضروری است.

نامه یک کودک پناهنده به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل:

 بشنو از کودکی که نتوانست صدای مادرش را در دبستان تلفظ کند...

ویرایش متن :سیروان عنایتی


با سلام
کیمیا دختر کاکابرار علیمرادی(روزنامه نگار کرد ایران وخبرنگارهفته نامه های ندای جامعه ونوای وقت درایران وخبرنگارکوردانه در ترکیه) است که حدودا 8 سال سن داردمصاحبه کاکابرار علی مرادی با وکلای کمیساریای عالی بار گذشته بی جهت 40 روز عقب افتاد و به تازگی و برای بار دوم  کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل 2 ماه دیگر مصاحبه اش را به تعویق انداخته است... این نامه ی کیمیا دختر وی است که به علت بیماری و شرایط روحی روانی پدر و مادرش، دست به قلم برد و در دل کودکانه اش را نوشت... زحمت ویرایش این متن به عهده سیروان عنایتی خبرنگار پناهجو در ترکیه بوده است... ...نامه ی یک کودک پناهنده ی کرد به سازمان ملل******نامه یک کودک پناهنده به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل: بشنو از کودکی که نتوانست صدای مادرش را در دبستان تلفظ کند... بشنو صدای دختر بچه ای که نتوانست صدای مادر خودش را در دبستان تلفظ کند و در آسایش زندگی کند. بشنو صدای کودکی که از همان کودکی طعم آوارگی را باید بچشد و در ترس و هراس آینده اش، در غربت بهترین دوران عمرش را سپری کند.بشنوید صدای کودک ایرانی و کورد را که کیف و کتابهای  سال اول دبستانش را که مامورین اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی ایران ان را بازدید و بر زمین ریختند و من تنها از چند متری به دست مامورین نگاه می کردم و به برگ برگ شدن کتابهایم... ای وکلای گرامی و دلسوز من کودکی 8 ساله به نام کیمیا علیمرادی میرحصاری هستم از جنس ادم ،از سرزمین ایران و هم اکنون پناهنده ... کشور ترکیه مرا به عنوان دختر خود حساب کرده است... از چند سال گذشته تا کنون دچار مریضی خونریزی بینی هستم و هر چند روز یک بار مرابه کام مرگ می کشاند.عکس من نشانگر صداقت گفته هایم است. لطفا به خوبی بدان توجه کنید...حال که از وضعیت من خبردار شده اید...شما را به  سوگند وکالتتان قسم می دهم، خودتان شرایط اسفناک ما را بنگرید. متاسفانه خانواده ی من به دلیل تغییرات پی در پی تاریخ مصاحبه؛ در وضعیت روحی و روانی نابسامانی به سر می برند. نگرانی خانواده بیشتر به خاطر من است...من نیز  نیازمند کمک شما و مراقبتتان هستم و دست مساعدت و یاری به سوی شما دراز می کنم.لطفا پرونده ی ما را بیش از این به تاخیر نیاندازید و هر چه زودتر دختر یک خبرنگار کرد بی پناه را از این شرایط طاقت فرسا نجات دهید.با تشکر کیمیا علیمرادی

افراد یا سازمانهایی که تمایل دارند به پناهجویان در ترکیه کمک رسانی کنند می توانند جهت دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اینگونه پناهجویان با انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه تماس حاصل نمایند.


با سپاس بسیار، روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی
شماره تماس:00905076586901
شماره مسوول امور مالی حمید ذوالقدر:        00905076587944   

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر